Hafty-opowieści

Hafty-opowieści były dla mieszkanek wschodniej słowiańszczyzny sposobem przekazywania historii, zaznaczania ważnych momentów w życiu, zaklinania dobrych życzeń. Były narzędziem wyrazu dla tych, którzy na co dzień pozostawali dla swojego systemu społecznego niewidzialni: chłopów, kobiet, osób niepiśmiennych. Czerwone krzyżyki na białym płótnie tworzyły proste geometryczne formy odnoszące się do zjawisk przyrody, uczuć, etapów rozwoju, dobrych wróżb.

Umieszczano je na specjalnych ręcznikach obrzędowych, które towarzyszyły człowiekowi w najważniejszych momentach w życiu. Końce ręcznika trzymała rodząca kobieta, by poród przebiegał łatwiej. Owijano nim także niemowlę po przyjściu na świat. Na ręczniku stali także nowożeńcy w trakcie zaślubin. Nawet po śmierci kogoś z domowników wywieszano ręcznik za okno, by dusza znalazła drogę w zaświaty. Czasem tkano i haftowano go także ze specjalnymi intencjami: by przyciągnąć miłość, zapewnić rodzinie dobrobyt albo odegnać zarazę.

Warsztaty haftów-opowieści to spotkanie z igłą i nicią, tradycyjną symboliką, historiami i marzeniami, które w nas mieszkają. To także sposób na wyciszenie się i zapomnienie pomiędzy rzędami jednakowych, nanoszonych miarodajnie krzyżyków. Jeśli chcesz zorganizować warsztaty u siebie lub otrzymywać informację o warsztatach organizowanych przeze mnie, napisz lub zadzwoń. Możesz także śledzić informacje o bieżących wydarzeniach na facebooku.